| بررسی مهارخوردگی استیل ضدزنگ 202 با استفاده از بیوپلیمر سبز در محیط نمکی 3.5 % سدیم کلرید |
| کد مقاله : 1229-IACC7 |
| نویسندگان |
|
محمد کاظم زاده *1، پویا عابدی2، نازیلا خرم مسلک3، خلیل فرهادی4 1دانشجوی دانشگاه ارومیه در مقطع دکترای شیمی تجزیه 2دانشجوی دکترای شیمی تجزیه دانشگاه ارومیه 3استاد دانشگاه صنعتی ارومیه 4وزارت علوم، استاد تمام دانشکده شیمی، دانشگاه ارومیه |
| چکیده مقاله |
| ورق ضد زنگ استیل 202 به دلیل خواص عالی و هزینه پایین آن نسبت به دیگر ورق‌های استیل، در صنایع زیادی استفاده می‌شود وعلاوه بر این، به دلیل داشتن مقاومت بالا در برابر خوردگی، درصنایع دریایی، دارویی و تجهیزات غذایی هم به کار می‌رود. با این حال حضور در محیط های خورنده نمکی، میتواند طول عمر مفید این آلیاژ را کاهش دهد [1]. این پژوهش به دنبال بهره‌گیری از یک مهارکننده سبز به نام بیوپلمر زئین(پروتئین اصلی ذخیره ای ذرت) می‌باشد[2] که هم بتواند مخاطرات محیط زیستی اندکی داشته باشد و هم بتواند سرعت خوردگی استیل ضدزنگ202 را در محیط 5/3% سدیم کلریدکاهش دهد. غلظت‌های مختلفی از این بازدارنده میتواند سطح استیل ضدزنگ را همچون لایه ای نازک بپوشاند. نتایج حاصل از طریق طیف سنجی امپدانس الکتروشمیایی، نمودارهای تافل و تصاویر میکروسکوپ الکترونی در بازه زمانی 2 ساعت تا 60 روز مورد مطالعه قرار گرفت که حاکی از کاهش جریان خوردگی استیل از 7-10× 15/1 (A/cm2) در حالت بدون پوشش به 9- 10× 25/7 (A/cm2) بعد از یک هفته قرارگیری در محیط 5/3% NaCl در مقایسه با حالت پوشش دار رسید. این بازدارنده همچنین از نوع مختلط بوده و پتانسیل را هم به سمت آندی و هم به سمت کاتدی جا به جا کرده است. |
| کلیدواژه ها |
| خوردگی، استیل ضدزنگ202، زئین، بیوپلیمر |
| وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |