کاربرد استخراج الکتروغشایی بر پایه غشاهای درج پلیمری جهت استخراج و اندازه‌گیری استامینوفن
کد مقاله : 1110-IACC7
نویسندگان
محمدرضا احمدیان1، افسانه ملاحسینی *2
1دانشجوی دانشگاه علم و صنعت ایران- ارشد شیمی تجزیه
2دانشگاه علم و صنعت ایران
چکیده مقاله
در طول سه دهه گذشته، استفاده جهانی از داروها بیش از 2.5 برابر افزایش یافته است. اگرچه داروها برای نجات جان بسیاری از افراد ضروری تلقی می شوند، اما در دهه های اخیر به عنوان منبع بزرگی از آلاینده های پیچیده زیست محیطی ظاهر شده اند. داروها و فرآورده های تجزیه شده آن ها به محیط های آبی سرازیر می شوند و به تدریج آن ها و محیط های اطراف را آلوده می‌کنند [1]. امروزه استامینوفن یکی از پرمصرف ترین داروها در جهان است. این دارو که به عنوان تب بر و ضددرد استفاده می شود، در پساب کارخانه های داروسازی به طور گسترده وجود داشته و ورود آن به محیط زیست خطرات جبران ناپذیری را در پی دارد. به همین منظور استخراج و اندازه گیری آن در محیط‌های طبیعی از جمله محیط‌های آبی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یکی از روش‌های استخراج استامینوفن استفاده از غشا است [2]. فرآیند های غشایی به دلیل دارا بودن مزایایی مانند عدم نیاز به فضای زیاد، تنوع در شکل و اندازه، افت فشارکم، انتقال جرم بالا و استحکام مکانیکی از دیگر روش‌های جداسازی متمایز شده اند [3]. یکی از فرایندهای غشایی، استخراج الکتروغشایی(EME) است که از یک میدان الکتریکی جهت هدایت آنالیت ها از فاز دهنده به فاز پذیرنده از طریق یک غشا، بهره می برد[4]. از جمله غشاهای مورد استفاده در استخراج الکتروغشایی، غشاهای درج پلیمری(PIMs) هستند [5].
غشاهای درج پلیمیری از انواع غشاهای پلیمری همگن می‌باشند که در آن‌ها یک استخراج کننده در بافت پلیمری به دام افتاده است و اغلب از یک نرم کننده یا اصلاح کننده برای بهبود خواص آن استفاده می‌شود. از این غشا‌ها اغلب برای جداسازی یون‌ها و مولکول‌های آلی کوچک بهره گرفته می‌شود. با توجه به محصور بودن استخراج کننده در بافت پلیمری، غشاهای درج پلیمری پایداری بهتری نسبت به غشاهای مایع حمایت شده(SLMs) دارند و افرادی که با این نوع غشاها کار می‌کنند کمتر در معرض مواد آلی سمی قرار می‌گیرند [6].
کلیدواژه ها
غشای درج پلیمری، استخراج الکتروغشایی، طراحی آزمایش، استامینوفن، آلاینده زیست محیطی
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است