| به کارگیری حلال یوتکتیک عمیق در روش TDLLME به منظور اندازه‌گیری مقادیر ناچیز فلزات سنگین |
| کد مقاله : 1092-IACC7 |
| نویسندگان |
|
حمیدرضا حقگو قزلجه، مریم رجبی *، سارا ذوالفقاری، شایلین مرتاض هجری دانشگاه سمنان |
| چکیده مقاله |
| فلزات سنگین و ترکیبات آن‌ها به طور گسترده در صنایع مختلف تکمیل فلز، معدن و صنایع شیمیایی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. از این رو این فلزات می‌توانند باعث انتقال آلودگی به آب شوند و از آن‌جایی که سمیت بسیار بالایی دارند از اهمیت ویژه‌ای در مطالعات امروزی برخوردار شده‌اند. با وجود پیشرفت‌های گسترده در دستگاه‌های تجزیه‌ای، امکان اندازه‌گیری مستقیم اغلب نمونه‌های حقیقی به دلیل پایین بودن غلظت آنالیت‌ها میسر نیست. علاوه بر این وجود مزاحمت‌ها در بافت نمونه‌های پیچیده و همچنین عدم سازگار بودن برخی از نمونه‌ها با دستگاه اندازه‌گیری‌کننده از جمله مهم‌ترین معضلات در اندازه‌گیری نمونه‌های واقعی است. برای رفع این مشکلات روش‌های مختلف آماده‌سازی نمونه ارائه شده است. به طور کلی روش‌های آماده‌سازی را می‌توان به دو دسته‌ی کلی تقسیم‌بندی نمود: 1. روش‌های کلاسیک 2. روش‌های مدرن ]1[. در این بین روش‌های مدرن با توجه به کاهش زمان استخراج، مینیاتوری شدن، امکان اتومات شدن و کاهش مقدار مواد شیمیایی مصرفی نسبت به روش‌های کلاسیک (استخراج فاز جامد و مایع-مایع) با استقبال گسترده‌ای روبرو شده‌اند. روش میکرواستخراج مایع-مایع پخشی (DLLME) یکی از انواع مختلف روش‌های مدرن بوده که نسبت به روش میکرواستخراج فاز مایع با فیبر تو خالی (HF-LPME) از مزایایی شامل زمان استخراج کوتاه‌تر به دلیل سطح تماس بالای فاز استخراج‌کننده با محلول نمونه، سادگی دستگاهوری و وسایل مورد نیاز و امکان جفت کردن آن با دستگاه‌های مختلف تجزیه‌ای اشاره کرد. همچنین این روش نسبت به دیگر روش استخراجی مدرن یعنی میکرواستخراج تک قطره (SDME) از مزایایی چون عدم نیاز به تجربه‌ی زیاد اپراتور، پایداری بالاتر فاز استخراج‌کننده و زمان استخراج کوتاه‌تر به دلیل افزایش سرعت انتقال جرم توسط افزایش سطح تماس بین فاز محلول نمونه و فاز استخراج-کننده برخوردار است. یکی از مهم‌ترین مشکلات روش میکرواستخراج فاز مایع- مایع پخشی (DLLME) عدم توانایی استفاده از آن درون نمونه‌هایی با بافت‌های پیچیده است. از این رو روش TDLLME معرفی شده است که از دو میکرواستخراج مایع- مایع پخشی پشت سر هم تشکیل شده است. این روش دارای مزایایی چون پاک‌سازی بالا، زمان استخراج کوتاه و سازگاری با دستگاه‌های تجزیه‌ای مختلف است ]2[. با این حال در این روش از حلال‌های آلی رایج استفاده می‌شود. این حلال‌های آلی گران قیمت به دلیل سمیت زیادشان همواره به عنوان یک نگرانی برای محیط زیست به حساب می‌آیند. حلال‌های یوتکتیک عمیق به عنوان حلال‌هایی ارزان و سبز که نحوه سنتزشان نیز آسان می‌باشد، گزینه‌ی مناسبی برای استخراج فلزات سنگین به شمار می‌روند ]3[. |
| کلیدواژه ها |
| حلال یوتکتیک عمیق، TDLLME، فلزات سنگین، نمونه‌های غذایی، ICP-OES |
| وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |